Yaşayan Türkçe
öz (I), öz (II), öz (III)
isim Benlik, iç. (I)
isim "Kendi" anlamı oluşturan bir söz. (I)
isim Bir şeyin en yoğun kısmı, hülasa. (I)
isim Çıban, sivilce vb.nin içinden çıkan irinli parça. (I)
zamir Kişi, zat. (I)
isim Bir şeyin temel ögesi, kühn. (I)
isim bitki bilimi Bitkiyi oluşturan yumuşak kısım. (I)
sıfat Aralarında kan bağı bulunan, üvey olmayan. (II)
sıfat Saf, arı. (II)
isim halk ağzında Dere, çay. (III)
isim halk ağzında Sulak, verimli yer. (III)