Yaşayan Türkçe

mahvetmek

Arapça, Türkçe


  • fiil Ortadan kaldırmak, yok etmek.


  • fiil Kirletip, bozup işe yaramaz hâle getirmek.

    • Yoldan geçen arabanın sıçrattığı çamur, güzelim elbisesini mahvetti.

  • fiil İyileşemez hâle getirmek.


  • fiil Boşa gitmesine neden olmak, ziyan etmek.


50